Διάλυση της ΜΑΡΣ

Του Μπάμπη Φιριππίδη

H διάλυση της ΜΑΡΣ δεν ξέρω αν ήταν πολιτικά και ιστορικά αναμενόμενη, όπως εικάζεται όσον αφορά τη συγκεκριμένη συγκυρία, και συμφωνώ πως επιβάλλεται η αναζήτηση και ερμηνεία των αιτιών της.

Όμως ως διαδικασία αποδείχθηκε  λειτουργικά και οργανωτικά  ατελέσφορη και οραματικά επώδυνη, καταγράφοντας και υπογραμμίζοντας με σαφήνεια την προγραμματική ασυνέπεια, λειτουργώντας  ως άσφαιρη και τυφλή τροχιοδεικτική βολή, σκοτεινή και  εν τέλει εξοστρακισμένη και άστοχη.

Αποκρυστάλλωσε για μια ακόμα φορά τις διασπαστικές και όχι συνθετικές τάσεις που διαδραματίζονται στο χώρο της επαναστατικής αριστεράς τόσο σε επίπεδο τακτικής όσο και σε επίπεδο στρατηγικής.

Ο  μικροκομματικός ηγεμονισμός ως κυρίαρχης τάσης που επικράτησε, με την δημιουργία τετελεσμένων και την εκβιαστική εκμαίευση μιας συναίνεσης πρόσκαιρης και επίπλαστης, που τελικά κοντεψε να αγγίξει τα όρια του εξανδραποδισμού με την απειλή και επίκληση του πέλεκυ της ψηφοφορίας, (ορέ που πάμε ορέ) καταδείχνει πως η σεχταριστική πρακτική είναι παρούσα και ενωμένη και δυνατή.

Από την άλλη αποδεσμεύει και απελευθερώνει  ενεργούς μαχητικούς και ριζοσπαστικούς πυρήνες σκέψης και δράσης έτοιμους να ξαναριχτούν στον διαρκή αγώνα της επαναξιολόγησης και επαναπροσδιορισμο ενός νέου (κατά ΡΟΥΣΣΗ) ¨ΟΥΤΟΠΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ¨ από τη μια και προγραμματικού και οραματικού (και όχι πολιτικού  τύπου ΤΣΙΠΡΑ)  ρεαλισμού από την άλλη.

Πατριωτικά μπόνους

Πρόσφατα η πρώην υπουργός κα Νάντια Βαλαβάνη ανακοίνωσε την συνεργασία της με την Λαϊκή Ενότητα. Η κα Βαλαβάνη, ως αρμόδια υπουργός, πιστώνεται από πολλούς την ρύθμιση των 100 δόσεων για τις οφειλές προς το δημόσιο, η οποία υποτίθεται ότι έδωσε ανάσες σε εκατομμύρια οφειλέτες (άσχετα αν τώρα το μνημόνιο 3 επιβάλλει την αλλαγή της ​ρύθμισης ​προς το χειρότερο). Στην ουσία τι έκανε όμως η κα Βαλαβάνη; Νομιμοποίησε όλες τις οφειλές του κοσμάκη προς το δημόσιο, oι οποίες προέκυψαν από τα χαράτσια, τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε χαρακτηρίσει αντισυνταγματικά (βλ. εδώ), ενώ η ει​ρωνία είναι ότι την σχετική επερώτηση στην βουλή την είχε υπογράψει και η ίδια η κα Βαλαβάνη. Έτσι με την ρύθμιση των 100 δόσεων μας "διευκόλυνε" να πληρώσουμε τα (κατά την ίδια) αντισυνταγματικά χαράτσια αλλά και όλους τους άλλους  μνημονιακούς φόρους (φόροι "αλληλεγγύης", φόροι που προκύπτουν από την κατάργηση του αφορολόγητου για τους αυτοαπασχολούμενους, του αφορολόγητου των 12.000 για τους μισθωτούς - για να αναφέρουμε μόνο μερικούς), φόροι που και πάλι είχαν χαρακτηρισθεί άδικοι και εξοντωτικοί από το τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση​ς, ​επικαλούμενη μάλιστα πατριωτικούς λόγους.

 Αλλά το πράγμα δεν σταματάει εδώ. Η κα υπουργός ​είχε δηλώσει ότι θα δώσει μάλιστα και μπόνους (τελικά δεν πρόλαβε να το κάνει) σε όσους υπήρξαν συνεπείς φορολογούμενοι τα προηγούμενα χρόνια, ενώ προφανώς ο άνεργος και ο υποαπασχολούμενος που δεν μπορεί να πληρώσει τους υπέρογκους φόρους δεν δικαιούται ανταμοιβής αφού δεν είναι συνεπής!  (καθαρή αριστερή λογική δηλαδή).

​Τώρα η εν λόγω συντρόφισσα θέλει να κοσμήσει και πάλι την νέα βουλή ώστε αν αναλάβει οικονομικό υπουργείο να τρέξει να μας "διευκολύνει" να πληρώσουμε και τον ΕΝΦΙΑ αφού και πάλι το κράτος θα έχει ανάγκες ειδικά αν δεν "χρειαστεί" να φύγουμε από το ευρώ.

Για τον λόγο αυτό άλλωστε καίγεται να κοσμήσει και τις λίστες της ΛΑΕ αφού όπως δήλωσε κατά την προσχώρησή της "Και αυτός ο σεβασμός και οι πλατιές, συλλογικές, δημοκρατικές, έντιμες διαδικασίες  πρέπει να εκφραστούν επίσης στον τρόπο συγκρότησης των ψηφοδελτίων, που είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη από τη στιγμή που δεν υπάρχει  ο σταυρός, αλλά πρόκειται για λίστες​" που είναι και η ουσία της υπόθεσης αν καταλάβατε καλά.

Γιάννης Περακάκης

Κυβέρνηση της αριστεράς !!!

Σημεία των καιρών.

Έτσι για να ξεχάσουμε τον καύσωνα...

του Γιάννη Περακάκη

1. Ενώ οι θεσμοί (έχουν γίνει 4 πλέον) ζητούν νέα μέτρα (μέχρι να ζητήσουν τα επόμενα), μέσα στα οποία είναι και η ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ απόσυρση όσων έχει λάβει μέχρι τώρα η κυβέρνηση, και ενώ σύμπασα η κοινωνία διαπιστώνει ότι μας ετοιμάζουν κοστούμι εξαθλίωσης και μετανάστευσης για τις επόμενες δεκαετίες, 

ο ...συνετός και μετριόφρων κ. Παπαδημούλης κάνει σχέδια για ανάπτυξη. Εξακολουθεί να μας θεωρεί ηλίθιους εν ολίγοις. Ίσως κάποτε (αν έχει τσίπα - που δεν έχει) να ντρέπεται για τις @@@@@ίες που γράφει.

2. Από την άλλη μεριά ο επίσης συνετός και μέγας πλέον ηγέτης Α. Τσίπρας έχει πλήρη υποστήριξη από τα ΜΜΕ (τώρα που έχει ευθυγραμμιστεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ με τις επιταγές της ολιγαρχίας). Η σπίλωση των εσωκομματικών αντιπάλων στην ημερήσια διάταξη. Εδώ από το χθεσινό ΒΗΜΑ:

Ο Κουρής όμως το πάει λίγο παρακάτω. Βλέπει συνωμότες και πανηγυρίζει γαι τον επικείμενο πολιτικό αποκεφαλισμό τους

...ενώ δεν πάει πολύ καιρός που θεωρούσε ότι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα ήταν αναγκαία και όχι βέβαια στοιχείο συνωμοσίας. Τώρα όμως γλύφει αλλού.

Το ΒΗΜΑ βέβαια όπως και ο Κουρής την δουλειά τους κάνουν και τα συμφέροντα τα δικά τους και των αφεντικών εξυπηρετούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας όμως δεν έχουν βρεί κουβέντα να πουν για την συκοφαντία των (κομματικών - ας μην ξεχνιόμαστε) συντρόφων τους. Ο αυριανισμός είναι κακός όσο εξυπηρετεί τους αντιπάλους. Όταν μας βολεύει όμως, τότε δεν είδαμε, δεν ακούσαμε (αν δεν τα τροφοδοτούμε κιόλας με τον ίδιο τρόπο που αυτοαποκαλούμαστε "αριστεροί" για να κάνουμε τις βρωμιές μας).

3. Και τέλος, όλο το πολιτικό σύστημα έχει ένα κοινό φίλο. Καλά παιδιά μας έχετε συγκινήσει με την αυτοθυσία σας. Να φοβάστε όμως την ώρα που ο κόσμος θα σας στείλει να κάνετε (πολιτική εννοείται) παρέα ...στον συνεργάτη σας. Αν και δύσκολο το βλέπω.

Κουίζ για δυνατούς λύτες

Ποιος είπε τις παρακάτω φράσεις στο όνομα της σωτηρίας της χώρας;

1. «Πρώτη προτεραιότητά μας: Μία σίγουρη πορεία. Να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Πήραμε την απόφαση να δώσουμε μάχη για να αποφύγουμε μία καταστροφή για τη χώρα και τον πολίτη, τη χρεοκοπία, και να μείνουμε στο ευρώ. Αυτό σήμαινε και σημαίνει δύσκολες αποφάσεις, σήμαινε και σημαίνει αναγκαίες θυσίες, με δικαιοσύνη ναι, αλλά πάντως θυσίες»
(Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς ή Αλέξης Τσίπρας;)

2. «Αυτή την ώρα δοκιμάζονται και οι αντοχές της κυβέρνησης. Και είναι σαφές πως δεν μπορούν όλοι να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης. Η χρεοκοπία της Ελλάδας, ωστόσο, δεν είναι επιλογή που μπορούμε να επιτρέψουμε. Τις συνέπειες θα τις πληρώσει η χώρα πανάκριβα και ιδιαίτερα όσοι παλεύουν σήμερα να τα βγάλουν πέρα σε μια δύσκολη πραγματικότητα. Αυτή την ώρα προέχει η ανάγκη να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να εγκριθεί το νέο οικονομικό πρόγραμμα και να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση. Κάθε άλλη εξέλιξη θα ήταν καταστροφική. Είναι αυτονόητο πως όποιος διαφωνεί και δεν ψηφίσει το νέο πρόγραμμα, δεν μπορεί να παραμείνει στην κυβέρνηση»
(Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς ή Αλέξης Τσίπρας;)

3. «Σήμερα ψηφίζουμε για το εάν θα διασφαλίσουμε την παραμονή μας στην Eυρωζώνη ή θα οδηγηθούμε στη διεθνή απομόνωση και θα καταλήξουμε στη δραχμή. Βρισκόμαστε μπροστά στην πιο κρίσιμη απόφαση που χρειάστηκε να πάρει η ελληνική αντιπροσωπεία τα τελευταία 40 χρόνια. Να μιλήσουμε λοιπόν με ωμή ειλικρίνεια. Πολλά από τα μέτρα που παίρνουμε σήμερα είναι σωστά. Είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε μόνοι μας να κάνουμε εδώ και χρόνια. Υπάρχουν όμως και άλλα που είναι άδικα. Δεν υπάρχει λόγος να τα ωραιοποιούμε. Αλλά και τα σωστά και τα άδικα είναι συμβατικές υποχρεώσεις που ήδη έχει αναλάβει η χώρα»
(Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς ή Αλέξης Τσίπρας;)

4. «Η απόφαση σήμερα κρατάει την Ελλάδα σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ευστάθειας, δίνει δυνατότητες ανάκαμψης, ταυτόχρονα όμως ξέραμε από πριν ότι θα είναι μια συμφωνία που η υλοποίησή της είναι δύσκολη. Τα μέτρα που περιλαμβάνει είναι τα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή, μέτρα που θα δημιουργήσουν, αναπόφευκτα, υφεσιακές τάσεις, έχω όμως την αίσθηση, την πεποίθηση και την ελπίδα ότι τόσο το πακέτο το αναπτυξιακό που καταφέραμε, η αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά και η εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, θα δημιουργήσουν την αίσθηση στις αγορές, στους επενδυτές ότι το Grexit αποτελεί παρελθόν. Και αυτή η αίσθηση μπορεί να δημιουργήσει το κύμα των επενδύσεων που θα αντισταθμίσει τις υφεσιακές τάσεις»
(Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος ή Αλέξης Τσίπρας;)


Κάνουμε κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα" για να δούμε τις λύσεις

Το απάνθρωπο πρόσωπο του "κοινού μας σπιτιού", της "Ευρωπαϊκής Ένωσης"

Το μωράκι γεννήθηκε στον καταυλισμό της Ειδομένης κάτω από άθλιες συνθήκες.

Την  Ευρωπαϊκή Ένωση της "δημοκρατίας" και της ελεύθερης αγοράς, όμως, ποσώς την ενδιαφέρει. Οι εταίροι μας αφού έδειξαν τα προηγούμενα χρόνια την "αλληλεγγύη" τους προς τον ελληνικό λαό, δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργους και στρατιές πολιτών κάτω από τα όρια της φτώχειας, αφού σκοπεύουν να επιβάλουν (χρησιμοποιώντας ως πιόνια τις εθελόδουλες κυβερνήσεις) νέο κύμα ακραίας φτώχειας και ταυτόχρονα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τώρα δείχνουν τον "ανθρωπισμό" τους και στους κατατρεγμένους πρόσφυγες (στην δυστυχία των οποίων συνέβαλαν τα μάλα), κλείνοντας τις πόρτες εισόδου στις "πολιτισμένες" χώρες τους και στέλνοντας στρατό στα σύνορα των χωρών της βαλκανικής.

Αυτό είναι το αποτρόπαιο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η ελληνική ολιγαρχία και το πολιτικό σύστημα που την υπηρετεί, επιθυμεί διακαώς να παραμείνει, εξαπολύοντας αισχρή προπαγάνδα ώστε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι αν θελήσει να αποτινάξει τα δεσμά της "Ευρώπης" τους τον περιμένει η καταστροφή. Δεν θα μας πουν ποτέ όμως πόσα εκατομμύρια θύματα θα στοιχίσει ακόμα στον ελληνικό λαό η επιλογή τους να ταυτίσουν την μοίρα της χώρας με την "Ευρωπαϊκή Ένωση" της απανθρωπιάς, της επιταχυνόμενης καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων και της απόλυτης επικράτησης της δικτατορίας των "αγορών".

Γιάννης Περακάκης

Πουλήστε και την μάνα σας ....

του Γιάννη Περακάκη

Μερικές αλήθειες για το ξεπούλημα των 14 περιφερειακών αεροδρομίων:

1. Πόσα θα εισπράξει τα επόμενα 40 χρόνια η κοινοπραξία Fraport – Κοπελούζου από την εκμετάλλευση των 14 αεροδρομίων;

Απάντηση: Πάνω από 22 δις ευρώ.

2. Πόσα θα πληρώσει συνολικά η κοινοπραξία για την εκμετάλλευση των αεροδρομίων τα επόμενα 40 χρόνια;

Απάντηση: Ακριβώς 7,89 δις συν 1,4 δις για τις επενδύσεις που θα κάνει. Τα υπόλοιπα είναι κέρδη.

3. Πόσα θα βάλει στα ταμεία του το ελληνικό κράτος τα επόμενα 40 χρόνια;

Απάντηση: 4,54 δις, διότι τα υπόλοιπα από τα 7,89 δις έσοδα θα πάνε για εξόφληση τοκοχρεωλυσίων.

4. Πόσα θα ήταν τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου τα επόμενα 40 χρόνια μόνο από το σπατόσημο (ΤΕΑΑ);

Απάντηση: Ακριβώς 8 δις, που τώρα θα τα καρπωθεί η κοινοπραξία (για να πληρώσει συνολικά 7,89 δις).

Αν εσείς είχατε στην κατοχή σας τέτοια επιχείρηση (με εξασφαλισμένα έσοδα), θα την παραχωρούσατε με τέτοιους ληστρικούς όρους;

Χώρια οι υπόλοιπες επιπτώσεις όπως μαρασμός των μικρότερων (μη παραχωρούμενων) αεροδρομίων που χρηματοσδοτούνται από τα 14, απώλεια προγραμμάτων ΕΣΠΑ, απώλειες από την ανάκληση συμβολαίων παραχώρησης ακινήτων της ΥΠΑ, έλεγχος μεγάλου μέρους του τουρισμού από την Fraport κλπ.

Είναι τέτοιος όμως ο πανικός και η σύγχυση στην κυβέρνηση για το σκανδαλώδες ξεπούλημα, που δεν φρόντισαν ούτε καν να χειριστούν το θέμα επικοινωνιακά με ενιαίο τρόπο. Έτσι:

α. Ο μεν πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ κ. Πιτσιόρλας πανηγυρίζει διότι μεταξύ άλλων η ελληνική οικονομία κερδίζει την εμπιστοσύνη των αγορών ….

β. Η ΑΥΓΗ κάνει λόγο για ...σύμβαση αξιοποίησης (κάνοντας μνεία και στην δήλωση Πιτσιόρλα), όταν πριν ακριβώς ένα χρόνο μιλούσε για σκανδαλώδες ξεπούλημα… (κρίμα για την ιστορία της εφημερίδας). Βλ. ΕΔΩ

γ. Ο υπουργός κ. Σπίρτζης μιξοκλαίει λέγοντας ότι υπέγραψε ...με πόνο ψυχής (αυτά να τα πει στον ελληνικό λαό όταν κάποτε πάρει πραγματικά την εξουσία στα χέρια του), επικαλούμενος τις μνημονιακές δεσμεύσεις και ψελλίζοντας κάτι για όρους που διαμόρφωσαν οι προηγούμενοι (το ξεπούλημα όμως το υπέγραψε ο ίδιος).

δ. Και τέλος, εκείνος που τα σπάει όλα είναι ο ανεκδιήγητος Γιώργος Κυρίτσης από το left.gr πού αναφέρει επί λέξει:

“Είναι προφανές ότι το ελληνικό κράτος, όταν ανακτήσει την κυριαρχία του, δεν θα αφήσει ούτε τα αεροδρόμια, ούτε τα λιμάνια, ούτε άλλες κρίσιμες και στρατηγικού χαρακτήρα υποδομές εκτός του ελέγχου του.” (Βλ. ΕΔΩ).

Άθελά του δηλαδή ομολογεί ότι ο Τσίπρας ουσιαστικά παριστάνει τον πρωθυπουργό σε μια χώρα προτεκτοράτο (χωρίς κυριαρχία). Και βέβαια εύλογα αναρωτιέται κανείς πως η κυβέρνηση θα έσκιζε τα μνημόνια (με ένα νόμο) όπως υποσχόταν μόλις πριν λίγους μήνες, όταν δεν είναι σε θέση ούτε ένα διαγωνισμό ξεπουλήματος να ακυρώσει, όταν αυτός δεν έχει δημιουργήσει κανένα τετελεσμένο (δεν έχουν δοθεί ακόμα ούτε καν προκαταβολές). Την κυριαρχία του βέβαια δεν την κερδίζει κανένα κράτος με το να υποτάσσεται πλήρως στην εγχώρια και ξένη ολιγαρχία.

Ας πουλήσουν και την μάνα τους λοιπόν. Μόνο που δεν πρόκειται να φύγουν γιατί η εξουσία έχει πολλά ...προτερήματα. Εκτός αν κάποιος τους διώξει ...

Θανάσιμο πλήγμα και διέξοδος

του Γιάννη Δουλφή

Με την «ολική επαναφορά» που επέφερε η νέα, ακόμη επαχθέστερη «συμφωνία» με τους δανειστές, που ψήφισε πανηγυρικά το ελληνικό κοινοβούλιο, αποδείχτηκε εμπράκτως ότι το «κοινό σπίτι» στο οποίο εγκλώβισε τον ελληνικό λαό ο λαοφιλής ηγέτης Τσίπρας, αποδείχτηκε ότι ήταν γεμάτο με κροκοδείλους, στα δόντια των οποίων τον εγκατέλειψε εν τέλει.

Η αφετηρία της «παιδαριώδους αφήγησης», που παρουσιάζεται πολλάκις και ως «στρατηγική» (αποτυχημένη από καλόπιστους επικριτές, αναγκαίας από την «αμετανόητη» τυχοδιωκτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που εμμένει να την εμφανίζει ως μονόδρομο) ήταν η επομένη των εκλογών του 2012, όταν με ολοένα και γοργότερα βήματα ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειπε σταδιακά τα προτάγματα που τον εκτίναξαν τότε εκλογικά.

Η «συμφωνία» με τους «εταίρους» - δανειστές, την οποία προώθησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ, με την πανηγυρική ομοψυχία των πολιτικών δυνάμεων του εγχώριου κατεστημένου, αποτελεί τη χαριστική βολή για τα λαϊκά στρώματα που την εμπιστεύτηκαν, την ταφόπλακα των όρων διαβίωσής τους.

Βρεθήκαμε έτσι στην εσωτερική οικονομική χρεοκοπία εντός ευρώ, με όρους που αποστραγγίζουν τα συναλλαγματικά, χρηματικά μέσα με την τεράστια μεταφορά πόρων στο εξωτερικό και θα φέρουν την πλήρη οικονομική ασφυξία, την ολοκλήρωση της λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου (βλ. τη μεταφορά όλων ουσιαστικά των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στο ελεγχόμενο από τη γερμανική αυτοκρατορία ταμείο, τη θέσπιση του νέου κώδικα πολιτικής δικονομίας και τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της κοινοτικής οδηγίας για τις τράπεζες (BRRD) όπου περιγράφεται η διαδικασία bail-in για τη διάσωση των τραπεζών) και την πλήρη παράδοση των ψηγμάτων εθνικής ανεξαρτησίας (πλήρως ελεγχόμενους από τους δανειστές κρίσιμους μηχανισμούς – ΕΛΣΤΑΤ, «ανεξάρτητη» από τον έλεγχο των ελληνικών αρχών Γραμματεία δημοσίων εσόδων).